Als jij nou nergens bang voor zou zijn… wat zou je dan doen? Deze vraag stel ik vaak, want angst is de grootste party pooper. Angst verlamt. Angst maakt klein. Angst houd je weg van alles waarvan je droomt. Je verlamt volledig en blijft zitten waar je zit.
Laatst had ik een gesprek met een man die nog één keer in z’n leven opnieuw wilde beginnen. Z’n huwelijk was morsdood, al jaren. De kinderen waren volwassen en keurig afgeleverd aan de maatschappij. Hij zag ze nog maar zelden. Zijn baan was routine en zijn sociaal leven beperkte zich tot dodelijk saaie etentjes bij tevens ingedutte vrienden.
Toen ik hem vroeg wat hij het allerliefste zou doen zei hij: “Nog één keer zelf beslissen wat ik ga doen met de jaren die ik nog heb. Geen rekening houden met wie dan ook! Misschien ontmoet ik wel een andere vrouw, eentje waar ik wél naar verlang zonder een blauwe pil onder m’n tong. Een overstap maken naar een ander bedrijf, nog één keer een groot concern oplappen. En ja, eindelijk een gewoon bed kopen, want dat kloterige waterbed van mijn vrouw heeft nog nooit lekker gelegen.”
Herken je iets uit dit verhaal? Herken je de saaiheid van je eigen bestaan, het ingekakte. Herken je de zucht naar iets nieuws, iets spannends waar je bloed weer van gaat stromen? Merk je dat je steeds vaker ronddoolt op het internet, op zoek naar… tja, naar wat?
Wat nou als je niet bang zou zijn? Niet bang voor afkeuring. Niet bang voor de consequenties. Niet bang voor tekort of verdriet. Wat zou je dan doen?
Wil je het er eens over hebben? Dan weet je me te vinden.